SİZİN HİÇ ÇAPRAZ BAĞLARINIZ KOPTU MU?..

Benim koptu!! Kuşadasıspor 1995..Daha önceside var elbette.1988 Bafraspor, beyin sarsıntısı.1991 Alanyaspor iki kaburga kırığı..1993 kopan lif,Göztepe..1996 çatlayan kol ,Aydınspor..ve dahası, bir sürü çizik, buruk, kırık yenilen tekmeler,maçlardan sonra ağrılar sızılar...
Aslında sadece kopan bağlar değildir.Futbolcunun en güçlü, en favori olduğu, kaybolan yıllarıdır..Bir çok şey vaadederken hayat onlara, birçok şeyide alır götürür beraberinde farkında olmadan.. Siz takımınızın attığı her golden sonra, mutluluğun en güzelini yaşarsınız..Fakat gol kaçınca veya maç kaybedilince birkaç saat sürer üzüntünüz..Ertesi gün unutur geçersiniz..Rutin hayatınıza, işinize dönersiniz..
Ya futbolcular?Hiç düşünürmüsünüz onları.?Bunca eziyeti çeken,kırığı çatlağı kopuğu,evinin ekmek parasını çıkarmak için çıktığı maçtaki kaybettiği primi,akıttığı terin,verdiği emeğin karşılığını alamamış olmanın büyük üzüntüsü!!bilebilirmisiniz siz? Anlıyabilirmisiniz bu duyguları? Yok bilemezsiniz..Gerçi bilmek zorunda da değilsiniz..İlgilendirmez de sizi.Siz parayı verir maça gidersiniz,kazanması gereken ise futbolcudur..üzüntüsüde ehh!! onun problemi... İşte futbolun cazibesinin,futbolcunun mükemmel görünen hayatını öteki yüzünde, bunlar vardır..Futbolun dünyada büyük bir ekonomi haline geldiği günümüzde, en önemli parçasıdır onlar.. düşünün onlar olmasa nasıl futbol olurduki?..Bir beceridir futbol,yetenek işidir.Herkez bilemez,beceremezz..Bir meslektir,emek ister ,yürek ister..Artık hayatımızın bir parçası haline gelen futbol oyununun ve bu işi yapanların ne zorlu şartlarda işlerini yaptıklarını,ve onları alkışlamamız gerektiğini bilelim. Onlara hakettikleri değeri verelim..Alkışlarımızı , desteklerimizi onlardan esirgemeyelim.Şartlar neolursa olsun kazanalım düşüncesinde değil, sportmence, fair play ruhuna uygun,sporun nihayetinde bir oyun olduğunu unutmadan hakedeni alkışlayalım..